W momencie maksymalnej zdolności bojowej (lato 1944) siły Armii Krajowej liczyły ok. (słownie) dziewięćdziesięciu tysięcy żołnierzy, w tym 10,8 tys. oficerów.
Armia Krajowa Powstała 14 lutego r. w wyniku przemianowania Związku Walki Zbrojnej rozkazem Naczelnego Wodza Polskich Sił Zbrojnych, gen. Władysława Sikorskiego.
AK została rozwiązana 19 stycznia r. przez ostatniego komendanta AK gen. Leopolda Okulickiego ps. „Niedźwiadek”.
Akcja to operacja wojskowa przeprowadzona przez oddziały Armii Krajowej przeciwko wojskom niemieckim w końcowej fazie okupacji niemieckiej, bezpośrednio przed wkroczeniem Armii Czerwonej, prowadzona w granicach II Rzeczypospolitej.
Akcja Burza trwała od 4 stycznia r., kiedy Armia Czerwona przekroczyła na Wołyniu granicę polsko-sowiecką z 1939, do stycznia 1945.
Mimo lokalnych osiągnięć militarnych, „Burza” w sensie politycznym zakończyła się , respektowanie praw suwerennych władz polskich nie leżało w planach Stalina i państw zachodnich.
Armia Krajowa prowadziła szeroko zakrojoną akcję -dywersyjną obejmującą wszelkie działania skierowane przeciwko okupantom, które nie były bezpośrednio związane z przygotowaniami do powstania.
Dla AK dywersja i sabotaż stanowiły element tzw. walki .
Prowadzone były też akcje mające na celu likwidację konfidentów i zdrajców, zgodnie z wyrokami wydanymi przez podziemne.
Polska samoobrona na Wołyniu miała zapewnić obronę przed masowymi mordami Polaków przez nacjonalistów.
Samoobrona była realizowana przez zgrupowania polskiej ludności cywilnej i oddziały Armii Krajowej (ataki , szkolenia, przychodzenie z odsieczą).
Na Wołyniu powstało ponad (liczba) ośrodków samoobrony.
W latach 1941-44 przerzucono do kraju do kraju samolotami z Anglii, a później z Włoch (słownie) szesnastu cichociemnych.
Spośród zrzuconych cichociemnych zginęło (słownie) dwunastu, w tym 84 w walce lub zamordowanych przez Gestapo.
W Powstaniu Warszawskim brało udział jeden cichociemnych, z których 18 zginęło w walce.
Kobiety stanowiły około (liczba) procent stanów osobowych Armii Krajowej.
Nadanie kobietom-żołnierzom stopni wojskowych nastąpiło 23 1944.
Straty wśród kobiet żołnierzy AK szacowane są na blisko (liczba) tysięcy.
Organem dowodzenia Armii Krajowej była Komenda Główna, która składała się z (liczba) oddziałów.
Kadrę oficerską sprzed wojny uzupełniano absolwentami tajnych kursów oraz przerzucanymi do kraju drogą powietrzną.
Jako odrębną jednostkę Komendy Głównej utworzono w styczniu 1943 , przeprowadzający akcje dywersyjne i specjalne.
Powstanie Warszawskie rozpoczęło się 1 sierpnia 1944 r. i trwało (liczba) dni.
W trakcie dwumiesięcznych walk straty wojsk polskich podczas Powstania Warszawskiego wyniosły ok. (liczba) tysięcy. zabitych i zaginionych, 20 tys. rannych i 15 tys. wziętych do niewoli.
W wyniku nalotów, ostrzału artyleryjskiego, ciężkich warunków bytowych oraz masakr urządzanych przez oddziały niemieckie zginęło co najmniej (liczba) tysięcy cywilnych mieszkańców stolicy.
Z planowanym powstaniem wiązał się Plan Odtwarzania Sił Zbrojnych (OSZ) polegający na odtwarzaniu struktur Wojska Polskiego sprzed 1939.
W ramach Planu OSZ w Obszarach i Okręgach AK na terenie bazy powstańczej planowano odtworzyć (liczba) dywizji piechoty, 3 brygady kawalerii oraz 1 brygadę pancerno-motorową.
W ramach Planu OSZ w Okręgu Wilno w kwietniu 1944, na podstawie rozkazu organizacyjnego Komendy Okręgu, na bazie inspektoratów utworzono (liczba) zgrupowania partyzanckie, w skład których wchodziło w sumie 15 brygad.
Polskie Państwo to tajne struktury państwa polskiego, funkcjonujące w czasie II wojny światowej, jego początkiem było utworzenie 27 września 1939 roku Służby Zwycięstwu Polski.
Od grudnia roku zaczęto tworzenie Delegatury Rządu na Kraj, była to podziemna organizacja obejmująca swym działaniem wszystkie ziemie polskie i posiadająca z czasem wszystkie struktury władz Polski przedwojennej.
Rada Jedności Narodowej będąca reprezentacją polityczną Polskiego Państwa Podziemnego odbyła ostatnie posiedzenie w Krakowie 27 czerwca roku.
Na początku 1944 Komendzie Głównej AK podlegały (liczba) obszary: (m.in. białostocki i warszawski).
Na początku 1944 Komendzie Głównej AK podlegało (liczba) samodzielnych okręgów (m.in. Warszawa-Miasto, Wilno i Wołyń).
Okręgi (odpowiednik województw) dzieliły się na obwody – na początku 1944 było ich (liczba).
Podczas okupacji w Armii Krajowej zaprojektowano i produkowano pistolet maszynowy o nazwie – wyprodukowano ok. 700 sztuk tego pistoletu maszynowego.
Podczas okupacji w Armii Krajowej zaprojektowano i produkowano ręczny granat zaczepny o nazwie (używano także nazwy R-42) - łącznie wyprodukowano około 350 tys. sztuk tych granatów.
Podczas okupacji w Armii Krajowej zaprojektowano i produkowano ręczny granat zaczepny o nazwie (używano także nazw: ET-40, Perełka, Wańka) – łącznie wykonano około 240 tys. sztuk
Poza Polakami najwięcej walczących w Powstaniu Warszawskim po polskiej stronie osób było narodowości żydowskiej, mogło ich być nawet (liczba) tysiące. – żołnierzy rozdrobnionych w oddziałach AK, AL, PAL.
Drugi w kolejności pod względem ilości walczących w Powstaniu Warszawskim naród to .
W Powstaniu Warszawskim walczył 535. pluton "" – w ramach 1. kompanii batalionu „Tur” Zgrupowania „Kryska”, dowodzony przez podporucznika Mirosława Iringha "Stanko".
Od paru lat dzień 1 został uznany jako Narodowy Dzień Pamięci Żołnierzy Wyklętych - antykomunistyczny ruch partyzancki, stawiający opór sowietyzacji Polski i podporządkowania jej ZSRR, toczący walkę ze służbami bezpieczeństwa. W tym dniu w 1951 r. został stracony żołnierz AK płk Łukasz Konrad Ciepliński.
Inne określenia Żołnierzy Wyklętych to „Żołnierze Drugiej Konspiracji”, „Żołnierze ” oraz „Antykomunistyczni Powstańcy”.
Ostatnim Żołnierze Wyklętym był sierż. Józef ps. „Lalek” zastrzelony 21 października 1963 r.