Fragment Muru Pamięci w Muzeum Powstania Warszawskiego: kolumna 168, pozycja 2
Wiktor Baszmakow ps. „Inżynier” (ur. 1916 r. w Symbirsku - obecnie Ulianowsk, zm. 30 września 1944 r.).
Był oficerem 97. Dywizji Strzeleckiej Armii Czerwonej w stopniu starszego lejtnanta. Dostał się do niewoli niemieckiej, z której zbiegł i zgłosił się do oddziałów Armii Krajowej. Był dowódcą plutonu w kompani AK por. Jerzego Zdrodowskiego „Kwarcianego” w Zgrupowaniu „Żubr” w II Obwodzie AK „Żywiciel”, składającym się z żołnierzy sowieckich i walczącym na Żoliborzu w rejonie „Olejarni” (Pałacyk Norblina).
Od 15 września 1944 roku w 4 batalionie Armii Ludowej im. Czwartaków”.
Nie chciał iść po raz drugi do niemieckiej niewoli i podjął próbę przedarcia się na drugą stronę Wisły już po ogłoszeniu kapitulacji Żoliborza. Zginął 30 września 1944 roku wieczorem wraz ze wszystkimi swoimi żołnierzami w akcji przebicia się około 100 żołnierzy AL do Wisły, pod dowództwem kpt. Jana Szaniawskiego „Szwed”. Oddział Baszmakowa był uzbrojony w kilka pistoletów maszynowych PPSz. Po walce do brzegu Wisły dotarło zaledwie 28 żołnierzy, w tym dowódca batalionu kpt. Lech Kobyliński „Konrad” i kpt. Jan Szaniawski „Szwed”. Pozostała część żołnierzy zginęła (w tym wszyscy zołnierze Baszmakowa) lub dostała się do niewoli jako żołnierze AK.
Spośród około 60 Rosjan, którzy walczyli w Powstaniu Warszawskim, nikt nie został żywy.
8 września 1944 r. Żołnierze Zgrupowania „Żubr” przed pałacykiem Norblina, tzw. „OIejarnia” przy ulicy Gdańskiej 33. Od prawej: ppor. Marian Pawłowski „Mar”, ppor. Jerzy Zdrodowski „Kwarciany”, Wiktor Baszmakow, kpt. Sylwester Twardowski „Jacek”, za nim por. Stanisław Bartosik „Twardy” i por. Jan Markowicz „Kret”. Ostatni od lewej: plut. pchor. Zygmunt Moniuszko „Zawieja”. Pozostali NN
Zdjęcie uzyskane z Muzeum Powstania Warszawskiego MPW-IK/1744
Wiktor Baszmakow
Fragment Muru Pamięci w Muzeum Powstania Warszawskiego: kolumna 168, pozycja 2
Wiktor Baszmakow ps. „Inżynier” (ur. 1916 r. w Symbirsku - obecnie Ulianowsk, zm. 30 września 1944 r.).
Był oficerem 97. Dywizji Strzeleckiej Armii Czerwonej w stopniu starszego lejtnanta. Dostał się do niewoli niemieckiej, z której zbiegł i zgłosił się do oddziałów Armii Krajowej. Był dowódcą plutonu w kompani AK por. Jerzego Zdrodowskiego „Kwarcianego” w Zgrupowaniu „Żubr” w II Obwodzie AK „Żywiciel”, składającym się z żołnierzy sowieckich i walczącym na Żoliborzu w rejonie „Olejarni” (Pałacyk Norblina).
Od 15 września 1944 roku w 4 batalionie Armii Ludowej im. Czwartaków”.
Nie chciał iść po raz drugi do niemieckiej niewoli i podjął próbę przedarcia się na drugą stronę Wisły już po ogłoszeniu kapitulacji Żoliborza. Zginął 30 września 1944 roku wieczorem wraz ze wszystkimi swoimi żołnierzami w akcji przebicia się około 100 żołnierzy AL do Wisły, pod dowództwem kpt. Jana Szaniawskiego „Szwed”. Oddział Baszmakowa był uzbrojony w kilka pistoletów maszynowych PPSz. Po walce do brzegu Wisły dotarło zaledwie 28 żołnierzy, w tym dowódca batalionu kpt. Lech Kobyliński „Konrad” i kpt. Jan Szaniawski „Szwed”. Pozostała część żołnierzy zginęła (w tym wszyscy zołnierze Baszmakowa) lub dostała się do niewoli jako żołnierze AK.
Spośród około 60 Rosjan, którzy walczyli w Powstaniu Warszawskim, nikt nie został żywy.
Zdjęcia
8 września 1944 r. Żołnierze Zgrupowania „Żubr” przed pałacykiem Norblina, tzw. „OIejarnia” przy ulicy Gdańskiej 33. Od prawej: ppor. Marian Pawłowski „Mar”, ppor. Jerzy Zdrodowski „Kwarciany”, Wiktor Baszmakow, kpt. Sylwester Twardowski „Jacek”, za nim por. Stanisław Bartosik „Twardy” i por. Jan Markowicz „Kret”. Ostatni od lewej: plut. pchor. Zygmunt Moniuszko „Zawieja”. Pozostali NN
Zdjęcie uzyskane z Muzeum Powstania Warszawskiego MPW-IK/1744
Piśmiennictwo
- http://www.1944.pl/powstancze-biogramy/wiktor-baszmakow,2336.html
- http://www.solidarni2010.pl/1262-nawet-gdybym-nie-byl-polakiem-zostalbym-powstancem-warszawskim---20.html
- http://nickbalas.livejournal.com/154418.html
- http://old-fox.livejournal.com/139412.html
- https://pl.wikipedia.org/wiki/Batalion_im._Czwartak%C3%B3w
- Antoni Przygoński: Armia Ludowa w Powstaniu Warszawskim 1944