Jeszcze przed wybuchem pierwszej wojny światowej podjął naukę w Gimnazjum w Łańcucie, a następnie przez 2 lata uczęszczał do Szkoły Rolniczej w Miłocinie koło Rzeszowa. W listopadzie 1918 wstąpił ochotniczo do 5 Pułku Piechoty Legionów. W latach 1921-1922 uzupełniał wykształcenie na wojskowych kursach maturalnych w Wilnie. Od lutego 1925 szef kompanii ciężkich karabinów maszynowych w 5 Pułku Piechoty Legionów. W latach 1926 - 1928 ukończył Oficerską Szkołę Piechoty dla Podoficerów w Bydgoszczy. Od 1938 oficer Korpusu Ochrony Pogranicza.

W czasie Kampanii Wrześniowej dowodził kompanią 7 Pułku Piechoty Legionów. W konspiracji od XII 1939 SZP- ZWZ- AK w Warszawie. Początkowo dowodził III Batalionem „Narew”; 1 II 1942 został dowódcą 7 Pułku Piechoty AK („Madagaskar” – „Garłuch” – „Gromada”) i jednocześnie komendantem VIII Samodzielnego Rejonu Okęcie (na prawach Obwodu) Okręgu Warszawskiego AK, pod pseudonimem „Wysocki”. Rozkazem L.113/BP z 11 listopada 1943 mianowany majorem służby stałej.

W Powstaniu Warszawskim nadal dowodził VIII Samodzielnym Rejonem Okęcie i 7 Pułkiem Piechoty „Garłuch”, początkowo pod pseudonimem „Gerwazy”, a od 9 VIII 1944 ponownie jako „Wysocki”. 1 VIII 1944 około godz. 16,oo na wskutek zwiększenia i dozbrojenia w liczną broń maszynową załogi niemieckiej ochraniającej lotnisko na Okęciu, a jednocześnie niedostatecznego uzbrojenia jednostek powstańczych, mjr „Wysocki” wydał rozkaz odwołujący natarcie swojego zgrupowania, mimo sprzeciwu d-cy Okręgu Warszawskiego AK. Rozkaz ten nie wszędzie dotarł na czas, stąd 7 Pułk Piechoty „Garłuch”, a w szczególności zgrupowanie artylerii pułkowej i 3 batalion poniósł ogromne straty. Major Stanisław Babiarz przeniósł się 2 VIII na mp. w Ursusie.

Po upadku Powstania opuścił Warszawę z ludnością cywilną. Po ucieczce z obozu przejściowego ukrywał się w Ursusie, potem w Piastowie. Od 1945 mieszkał w Buku k/Poznania, gdzie zmarł na gruźlicę.

Krzyż Walecznych, Medal Niepodległości, Krzyż Armii Krajowej, Warszawski Krzyż Powstańczy.

MPW. Publikacje: A. K. Kunert, Słownik biograficzny konspiracji warszawskiej, t.2, Warszawa 1987, s. 29.