Rektorzy Uniwersytetu Ziem Zachodnich
od lewej: Ludwik Jaxa-Bykowski (1940–1943), Roman Pollak (1943–1944)
Uniwersytet Ziem Zachodnich to tajna uczelnia utworzona w październiku 1940 roku z inicjatywy Biura Oświatowo-Szkolnego Ziem Zachodnich, mająca na celu kształcenie kadr i specjalistów na okres wojenny i powojenny. Większość wykładowców i studentów pochodziła z zamkniętego Uniwersytetu Poznańskiego i innych wysiedleńców z Wielkopolski.
Z uwagi na postulat tajności wykładowcy występowali pod pseudonimami, a słuchaczom kursów nie wydawano żadnych zaświadczeń o przebiegu studiów.
Uczelnia utrzymywała się głównie z funduszy społecznych, opłat szkolnych i dotacji zakonspirowanego Departamentu Oświaty polskich władz.
Uniwersytet działał głównie w Warszawie i jego działalność została przerwana przez Powstanie Warszawskie, w którym utracił on koło połowy swoich pracowników. Studia kontynuowano w innych ośrodkach miejskich (zwłaszcza studia lekarskie), takich jak: Grodzisk Mazowiecki, Kraków, Kielce, Jędrzejów, Milanówek, Ostrów Mazowiecka i Częstochowa.
W roku akademickim 1942/1943 funkcjonowały cztery wydziały: Farmaceutyczny, Lekarski (największy pod względem liczby studentów - 610 osób), Rolny i Teologiczny, a także wyższe studium gospodarcze, które z czasem przyjęło nazwę Instytutu Morskiego.
W czasie istnienia tej tajnej uczelni studiowało w niej łącznie ponad 2 tysiące studentów. Zajęcia dydaktyczne prowadziło prawie 300 wykładowców.
Udostępnione na niniejszej stronie biogramy zostały znalezione w Internecie, niektóre są uzupełnione informacjami dot. działalności w Armii Krajowej.
Żołnierze Armii Krajowej – wykładowcy, absolwenci i studenci Uniwersytetu Ziem Zachodnich
Rektorzy Uniwersytetu Ziem Zachodnich
od lewej: Ludwik Jaxa-Bykowski (1940–1943), Roman Pollak (1943–1944)
Uniwersytet Ziem Zachodnich to tajna uczelnia utworzona w październiku 1940 roku z inicjatywy Biura Oświatowo-Szkolnego Ziem Zachodnich, mająca na celu kształcenie kadr i specjalistów na okres wojenny i powojenny. Większość wykładowców i studentów pochodziła z zamkniętego Uniwersytetu Poznańskiego i innych wysiedleńców z Wielkopolski.
Z uwagi na postulat tajności wykładowcy występowali pod pseudonimami, a słuchaczom kursów nie wydawano żadnych zaświadczeń o przebiegu studiów.
Uczelnia utrzymywała się głównie z funduszy społecznych, opłat szkolnych i dotacji zakonspirowanego Departamentu Oświaty polskich władz.
Uniwersytet działał głównie w Warszawie i jego działalność została przerwana przez Powstanie Warszawskie, w którym utracił on koło połowy swoich pracowników. Studia kontynuowano w innych ośrodkach miejskich (zwłaszcza studia lekarskie), takich jak: Grodzisk Mazowiecki, Kraków, Kielce, Jędrzejów, Milanówek, Ostrów Mazowiecka i Częstochowa.
W roku akademickim 1942/1943 funkcjonowały cztery wydziały: Farmaceutyczny, Lekarski (największy pod względem liczby studentów - 610 osób), Rolny i Teologiczny, a także wyższe studium gospodarcze, które z czasem przyjęło nazwę Instytutu Morskiego.
W czasie istnienia tej tajnej uczelni studiowało w niej łącznie ponad 2 tysiące studentów. Zajęcia dydaktyczne prowadziło prawie 300 wykładowców.
Udostępnione na niniejszej stronie biogramy zostały znalezione w Internecie, niektóre są uzupełnione informacjami dot. działalności w Armii Krajowej.
W poniższej tabeli podano w kolejności alafabetycznej nazwiska i imiona 6 żołnierzy Armii Krajowej, którzy byli związani z Uniwersytetem Ziem Zachodnich. Nazwisko i imię osoby jest linkiem do biogramu zamieszczonego w Internecie |
|
| Lp | Nazwisko i imię/imiona |
| 1 | Bińkowska Hanna |
| 2 | Brocki Zygmunt |
| 3 | Chmaj Kazimierz |
| 4 | Drescher Edward |
| 5 | Grabowska Elżbieta |
| 6 | Kurowska Halina Maria |
| 7 | Marcinkowski Tadeusz |
| 8 | Michalski Jan |
| 9 | Myśliborski Tadeusz |
| 10 | Rączkowski Stanisław |
| 11 | Salamucha Jan |
| 12 | Sieradzan Józef |
| 13 | Świechowska Aleksandra |
| 14 | Thiel Krystyna |
| 15 | Wyszyński Stefan |
| 16 | Zakrzewski Aleksander |
| 17 | Zalewski Witold |